Refleksje:
“Zawiły jest i gęsty haft okoliczności.
Ścieg mrówki w trawie.
Trawa wszyta w ziemię.
Deseń fali, przez którą przewleka się patyk.
Tak się złożyło, że jestem i patrzę.
Nade mną biały motyl trzepoce w powietrzu
skrzydełkami, co tylko do niego należą
i przelatuje mi przez ręce cień,
nie inny, nie czyjkolwiek, tylko jego własny.
Na taki widok zawsze opuszcza mnie pewność,
że to co ważne
ważniejsze jest od nieważnego.”
(Może być bez tytułu)
Wisława Szymborska
Wiersz prezentowany z “zielników” Wisławy Szymborskiej i Elki Hołoweńko-Matuszewskiej
Obowiązkowa pozycja każdego ogrodnika o romantycznej duszy
Zawsze pozostanie w pamięci
XXX
Comments