Rysunkiem i malarstwem interesuję się już od wielu lat. Jako dzieciak zamiast bawić się lalkami, wolałam oddawać się pasji plastycznej. Blok, pędzle i farbki to był cały mój świat.
Nadal uczę się rysunku. Pomimo, iż moje prace podobają się wielu odbiorcom, ja widzę w nich wiele niedociągnięć.
Jak to mówią “praktyka czyni mistrza”, zatem muszę jeszcze sporo pracować nad kreską. Lubię malować naturę, głównie rośliny z ich mnogością barw.
Kiedy pierwszy raz sięgnęłam po akwarelę, moje prace nie odzwierciedlały tej techniki, w której plama koloru odgrywa istotną rolę. Moje akwarele skupione były na detalu, pozbawione kolorowych, rozmytych plam. Wówczas nie wiedziałam nawet, że maluję w stylu botanicznym. Dopiero internet oraz publikacje zagraniczne uświadomiły mi, że jest to zdefiniowany styl w malarstwie.
W malarstwie botanicznym główny nacisk położony jest na samą roślinę. Istotna jest estetyka oraz kompozycja.
Obraz ma być zbliżony do ilustracji naukowej, jednak pozbawiony opisów poszczególnych detali.
Obraz ma być zbliżony do ilustracji naukowej, jednak pozbawiony opisów poszczególnych detali.
Od kilku lat zachwycona jestem pracami Anny Mason oraz Billy Showell, które inspirują swoimi obrazami pasjonatów akwareli. To one nauczyły mnie podstaw tej techniki. Mam nadzieję, że kiedyś będę równie pięknie malowała jak one.
Ku mojemu miłemu zaskoczeniu natrafiłam w necie na ciekawy blog prowadzony przez Krzysztofa Kowalskiego http://www.akwarelami.pl, w którym to autor opisuje “krok po kroku” tajniki akwareli. Prace Krzysztofa są cudowne! Zainspirowana jego pracami oraz twórczością Marii Sibylli Merian, niemieckiej artystki i entomolożki żyjącej na przełomie XVII/XVIII w, również postanowiłam iść tą drogą 🙂 W moim przypadku tematyka motyli jest bardzo istotna, gdyż zajmuję się ich hodowlą.
Tak wyglądały etapy powstawania mojej pierwszej akwareli ukazującej cykl życia motyla na roślinie żywicielskiej.
Comments